GURE PERFORMANCE-A

Hirugarren performance-a gure taldearena izan zen; Matraka taldearena hain zuzen ere. Guk ere, Ivan Illichek eskolari kritika egiteko erabiltzen duen kontzeptu bat azaldu behar genuen.

Horretarako, lehenik eta behin, ikasle guztiak bi ilaratan jartzeko eskatu genien, bata bestearen atzean. Ondoren, esaldi bat irakurri genien altuan pare bat aldiz, eta horren ostean, denek buruz errepikatu behar zuten esaldi bera. Esaldia ondo esaten zutenak alde batean jartzen ziren eta gaizki esandakoak beste aldean kolokatu genituen. Lehenengoa ondo egin zutenak, ilaran kolokatu ziren berriro ere eta prozesu bera errepikatu genuen 3 aldiz beste esaldi batzuk erabiliz.

Ariketa honek, erritmo konstante bat mantentzen zuen eta oso errepikakorra zen; hori bai zen helburua. Honekin lortu nahi genuena, modu kritiko batean eskolaren funtzionamendua adieraztea izan zen.

Lehenik eta behin, oso larria iruditzen zait eskolak oraindik ere metodo memoristiko zaharkitu honekin jarraitzea. Honekin lor dezakegun gauza bakarra, ikasleak momentu labur baterako soilik gordetzea informazio hori da. Haurrak ez du ezer erabilgarria ikasiko, azterketa (edo kasu honetan froga txiki hori) pasa eta gero, berehala ahaztuko zaio memorizatutakoa; ikasi ordez, memorizatu egin bai du, ezer ere barneratu gabe. Hori frogatzeko, handik gutxira, galdetu genien ea gai izango ziren hiru esalditako bat errepikatzeko, eta gehienak ez ziren gai izan. Ikasleei gauza esanguratsuak irakasten hasi beharra dugu, era erabilgarriagoetan, eta behin betiko memoriaz eta errepikazioz ikaste hori baztertu.

Eskolak, metodo jakin bat jarraitzen du eta ume bat ez bada gai metodologia horretara egokitzeko, porrot gisa hartzen da (gaizki egin dutenak beste ilara batean jarriz). Hori oso gaizki dago eta eskola izan beharko zen umeei egokitzen dena eta ez alderantziz. Haur guztiak ez dira berdinak eta bakoitzak bere behar, interes eta ahulguneak ditu, eta horri ez zaio inongo garrantzirik ematen. Eskolak pertsonen homogeneizazioa bilatzen du eta esan bezala denak ez gara berdinak. Gainera, sinistu arazten digu denoi aukera bera eskaintzen zaigula (bakoitzak esaldia errepikatzeko aukera bat), baina ondo egiteko aukera berdina al zuten ilarako lehenengo pertsonak eta azkenekoak? Memoria ona duenak eta gehiago kostatzen zaionak?

Performance hau pentsatzeak, planteatzeak eta gauzatzeak, gai honen inguruan asko hausnartzera bultzatu nau eta oso interesgarria iruditu zait. Gainera denon artean bakoitzak gaiaren inguruko bere iritzia botatzeko aukera edukitzea guztiz aberasgarria iruditzen zait.

(BIDIOA)